“มีขวด เศษเหล็ก ขวดพลาสติก เอามาขาย…” เสียงจากรถรับซื้อของเก่าในซอยบ้าน
ส่งเสียงมาแต่ไกลของเช้าวันหยุดวันหนึ่ง ทำให้ผมนึกขึ้นได้ว่า ในขณะที่ทำความสะอาดบ้านอยู่นั้น เราน่าจะลองรวบรวมขยะที่ทุกๆ วันเราทิ้งไป นำมาคัดแยกแล้วลองเอาไปขายน่าจะดีนะแม่…
จากนั้นผมก็ได้เริ่มต้นสะสม ขวดน้ำพลาสติกที่ดื่มในรถทุกวันตลอดการเดินทางไปทำงาน และลองเก็บเศษกระดาษที่ไม่สามารถใช้ได้อีกแล้วมาใส่กลองลังที่เตรียมเอาไว้สำหรับสะสม
หลังจากนั้นไม่ว่าจะเป็นกล่องกระดาษแบบใด ที่ได้มาจากของกินของใช้ แกนของกระดาษชำระ หนังสือที่เราได้รับแจกมาฟรีๆ พออ่านเสร็จแล้วก็จะถูกเก็บสะสมไว้เพื่อขายในการนี้ครับ
จากวันที่ผมเริ่มเก็บผ่านไปได้ 2 อาทิตย์ ผมได้นำขยะคัดแยกที่รวบรวมมาทั้งหมดไปขายร้านรับซื้อขยะในหมู่บ้าน
“คุณเชื่อหรือไม่ว่ากองนี้ราคาเท่าไร?…”
ขยะทั้งหมดได้ถูกวางขึ้นชั่ง โดยมีราคาค่างวดแบ่งแยกตามประเภทขยะ ผมแถบไม่อยากเชื่อเลยว่า เจ้าของร้านที่ยื่นกระดาษจดแผ่นหนึ่งพร้อมเงิน ส่งให้ผมในจำนวนทั้งหมด 23 บาท จากการขายขยะในครั้งนี้
ผมลองคำนวณเล่นๆ ว่า ใน 15 วัน เราปล่อยเงินหายไป 23 บาท เท่ากับใน 1 วัน เราทิ้งเงินไป 1.5 บาท แล้วถ้า 1 ปี (365 วัน) เราทิ้งเงินไป = 365 x 1.5 = 547 บาท
“เมื่อเทียบอย่างนี้ใครบางคนอาจเห็นว่าน้อย แต่ผมกับภรรยาและลูก เราต่างเห็นว่าขยะกองนี้เราได้มากว่าเงิน 23 บาท ครับ เพราะเราได้ช่วยโลกใบนี้ เพื่อให้เราได้มีความสุขกับการรักษ์โลกในครั้งนี้มากครับ “
“อ้าว… แม่ลูก ไปเก็บขยะขายกันเถอะนะ … Green family …”
The post is an eye-opener. We was unaware of those before. Thanks for bringing me.
This post has been immeasurably helpful for me, much appreciated.
Thank you for liking our content. We will continue to produce better content.