ทุกๆ ครั้งที่ผมคิดถึงบ้าน ผมอยากบอกว่าผมรักและศรัทธาผู้หญิงอยู่คนหนึ่งครับ เธอคือคนในบ้านผมเอง ถ้าพูดแบบนี้เพื่อนๆ คงคิดว่าใครครับ
ใช่… ภรรยาผมเองครับ เธอเป็นผู้ที่ทำให้ผมค้นพบคำว่า ‘รักแท้’ ครับ รักที่ไม่มีเงื่อนไข…
จากวันที่เธอตกลงที่จะมีผมเป็นสามีและมีลูกด้วยกัน วันนั้นผมจำได้ดีครับ ผมกับเธอเราแตกต่างในเรื่องของหน้าที่การงานมากครับ คือว่า เธอจบถึงด๊อกเตอร์จากต่างประเทศ (ดร.) ส่วนผมจบป.ตรี ครับ
เรารักกันจนผมกล้าที่จะขอเธอแต่งาน โดยไม่กลัวการปฏิเสธแต่อย่างไร และแล้วผมก็เลือกเธอไม่ผิดครับ
‘เธอคือเพชรเม็ดงามในดวงใจของผมครับ’
งานบ้านงานเรือน งานสังคม งานเลี้ยงลูก งานทำให้ที่บ้านมีอาหารการกินอย่างอร่อย เธอทำได้หมดทุกอย่าง
มีเพื่อนๆ หลายคนถามผมว่า คุณเป็นพ่อบ้านที่ยอดเยี่ยมได้อย่างไร? ผมขอตอบตรงนี้เลยว่า… ก็เธอสละ และทำได้ขนาดนี้ เป็นผู้ชายคนไหนก็คงต้องรักเธอ… แหละครับ
“คงไม่มีอะไรที่จะมาทดแทนสิ่งที่ผมได้รับได้ นอกจากผมและลูกจะต้องทำให้ในบ้านมีเสียงหัวเราะเท่านั้นพอ และเธอจะดีใจมากเมื่อเห็นผมกลับบ้านมาอย่างปลอดภัยครับ ในวันแห่งความรักครอบครัว”
ตลอดเวลาที่ผ่านมา กับความรู้สึกดีดีที่เธอมีให้ฉันรับรู้และปลื้มใจ กับการเป็นคนที่มีความหมายสำหรับเธอขอบคุณทุกสิ่งอย่าง ที่เธอได้สรรค์สร้างให้ฉันเสมอภูมิใจที่ชีวิตนี้ได้มีเธอ คนที่ฉันรักเสมอทั้งหัวใจ
รักแม่เงาะและลูก
พ่อเอส
ขอขอบคุณ กลอนวันวาเลนไทน์ จาก : http://www.kaweeclub.com/b6/t907/#.URtT0_LoPRQ