น้ำทะเลครั้งแรกของลูกวัยขวบกว่า

        เมื่อวันหยุดที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสพาครอบครัว ออกเดินทางไปเที่ยวทะเลที่หาดเจ้าสำราญ จ.เพชรบุรี ในการไปครั้งนี้ผมได้ปลดปล่อยความคิดจากเรื่องงานออกอย่างสิ้นเชิงครับ เพราะในรถเราจะพูดคุยกันแต่ในเรื่องความสนุกสนานเท่านั้น ซึ่งก็เป็นผลดีที่จะทำให้มีความสุขร่วมกันตลอดการเดินทางครับ

       หลังจากที่พวกเรามาถึงที่หมายเป็นบ้านพักตากอากาศริมชายหาด ครอบครัวเรา พ่อ แม่ ลูก ก็ได้ลงไปเดินเล่นชายหาด ในตอนช่วงเย็น ๆ ซึ่งบรรยากาศแบบนี้ ช่างเป็นช่วงที่วิเศษมากครับ เพราะเราได้พาลูกชายวัยขวบกว่ามาเดินเที่ยวชายหาดแบบใกล้ชิดน้ำทะเล ซึ่งเป็นครั้งแรกของลูกที่ได้ลงเล่นน้ำ ลูกดูตื่นเต้นที่ได้สัมผัสน้ำทะเลมากครับ ตอนที่ผมอุ้มเขา เอาขาแตะฟองน้ำทะเลที่พลัดเข้ามากระทบชายฝั่ง

        จากนั้นเราได้เดินเรียบชายทะเลไปด้วยกัน ลูกได้จับเปลือกหอยขึ้นมาดู อย่างตื้นตาตื้นใจ จากนั้นพวกเราก็มานั่งเล่นบนผืนทรายที่ใสสะอาด ผมได้เขียนข้อความลงไปบนผืนทรายนั้นว่า “พ่อ  แม่ พอร์ช” พอลูกเห็นผมใช้นิ้วเขียนทราย เขามองดูและใช้มือน้อย ๆ ลูบคลำที่ตัวหนังสือไปมาหลายครั้งอย่างสนอกสนใจ

        ต่อจากนั้นพวกเราก็ได้ก่อกองทรายขึ้นมาเป็นภูเขาเล็ก ๆ ผมกอบทรายขึ้นเป็นรูปเป็นร่างไปเลื่อย ๆ ส่วนลูกก็ใช้มือกำขย้ำทรายที่ผมก่อหลายครั้งอย่างสนุกสนาน เหมือนเขาอยากรู้ว่ามันคืออะไร จากนั้นผมก็เห็นลูกเอาทรายเข้าปาก ผมกับภรรยาก็หัวเราะในความไร้เดียงสาของลูกและเช็ดปากลูกเอาทรายที่ติดออก พร้อมกับยิ้มบอกลูกว่า “อร่อยไหมครับ อันนี้คือทรายนะลูก กินไม่ได้นะครับ เค็มใช่ไหมครับ?..”

        ลูกได้เรียนรู้ประสบการณ์ใหม่ในครั้งนี้ครับ เพราะได้มาสัมผัสหาดทรายในน้ำทะเลครั้งแรกของลูก จากนั้นลูกดีใจจนพูดไม่หยุดเลยตามประสาเด็กขวบกว่า ที่อยากเรียนรู้สิ่งแปลกใหม่ ผมคิดว่าเขาน่าจะจิตนาการไปไกลมากครับ บางครั้งผมก็ชอบที่จะให้ลูกใช้จินตนาการบ้าง ซึ่งอาจจะสำคัญกว่าการคร่ำเคร่งกับการสอนลูกในทางวิชาการมากเกินไปครับ เด็ก ๆ จะชอบมากที่เราให้เขาได้เรียนรู้อย่างสนุกสนาน เราอาจจะเปลี่ยนการสอนลูกในแบบเรียบ ๆ เข้าใจง่าย โดยพาลูกมาสัมผัสทะเลจริง ๆ ให้เขาสนุกสนานด้วยตัวเขาเองจะดีกว่าครับ

ไปกันครับ.. สำหรับวันหยุดสุดสัปดาห์ไหนก็ได้ ที่พอมีเวลาว่างพาครอบครัวไปเที่ยวทะเลกับลูก ๆ กันครับ ไปเปิดหูเปิดตาบ้าง อาจเกิดการเรียนรู้ใหม่ของลูกไปพร้อมกับครอบครัวกันก็ได้นะครับ ไป ไป ทิ้งเรื่องงานบ้างแล้วออกไปกันนะครับ และอย่าลืมเก็บภาพความประทับใจนี้ไว้เป็นเชื้อเพลิงในการใช้ชีวิตในวันต่อไปกันนะครับ