ช่วงเวลาอันมีค่าที่สุดที่คุณพ่อคุณแม่และคุณครู ให้ความใกล้ชิดสำคัญแก่ลูกๆ ด้วยการสอนเด็กให้รู้ถึงความสามารถที่เขามีนั้น ต้องทำครั้งยังเยาว์วัย เด็กจะจดจำเพื่อเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีครับ
เมื่อดินชื้น ปั้นได้ ใยไม่ปั้น
ปล่อยจนวัน ดินแห้ง แข็งคล้ายหิน
จึงค่อยคิด หันมา หาก้อนดิน
แข็งเหมือนหิน ฝืนเท่าไร ไม่คลายคืน
เปรียบดังเช่น เด็กน้อย ค่อยรับรู้
พ่อแม่ครู หากหลงผิด ไม่คิดปั้น
เอาแต่เร่ง อ่านเขียน เรียนสารพัน
ส่วนใจนั้น เป็นอย่างไร ไม่นำพา
มารยาทดี เป็นอย่างไร ไม่สอนสั่ง
ไม่ปลูกฝัง ค่านิยม เหมาะสมให้
ปล่อยให้กาล ผ่านพ้น จนเกิดภัย
มาคิดได้ อาจสาย เสียแล้วเอย
ขอขอบคุณที่มาของบทกลอนนี้ครับ