หมูยอเป็นอาหารจานโปรด
ของใครหลายคนรวมทั้งตัวผม
หมูยอเป็นอาหารที่แปลกอย่างหนึ่ง
ใครกินก็ตามจะไม่กลายเป็นคนบ้ายอ
แม้ว่าจะชอบกินหมูยอมากขนาดไหนก็ตาม
ผมกำลังจะบอกว่า
คุณพ่อผม เป็นคนนิ่งๆ
ไม่ค่อยชม ไม่ค่อยแสดงออก
แต่ลึกๆ ไม่ว่าลูกชายคนนี้จะทำอะไร
พ่อจะคอยดู คอยเป็นห่วงอยู่ตลอดเวลา
บางครั้งพ่อไม่สบายใจ นอนไม่หลับ
เพราะลูกต้องไปแข่งกีฬา ไปซ้อมเชียร์ลีดเดอร์
เลิกดึกดื่น มืดค่ำ กังวล เป็นห่วง กลัวลูกต่อตัว
ตกลงมา แข้งขาหัก พาลจะพิกลพิการในอนาคต
ผมเชื่อว่าคุณ ผม และใครหลายคน
ต้องเจอประโยคนี้ตอนเด็กๆ
“หยุด” กับ “อย่า”
เดินไปใกล้ปลั๊กไฟ “หยุด!” อุ้มให้ห่าง
เดินข้ามถนน “อย่า!” พ่อพาเดินข้าม
ไม่ว่าผมจะทำอะไร สำเร็จมากแค่ไหน
อายุมากเพียงใด พ่อคล้ายหมูยอร้อนๆ
คือ มอบความสุขใจ อิ่มท้อง อิ่มใจให้เสมอ
แต่ไม่ยกยอลูก จนหลงลืมตัวในสิ่งที่ทำสำเร็จ
ในตอนแรกผมแปลกใจว่า…
พ่อทำไมไม่ชมผมเลย ไม่แสดงความยินดีกับผม
แต่ในที่สุดผมก็ได้รู้และเข้าใจว่า…
คนสำเร็จด้วยหัวใจจริงๆ เขาจะไม่รอคำยกยอ
คำสรรเสริญ คำชม คำพูดดีๆจากใครๆ
แต่เขาจะทำซ้ำๆและซ้ำๆ ให้ผลงานเป็นที่ประจักษ์ ให้ดียิ่งขึ้นไปอีก
เพื่อพิสูจน์ว่า เขาคือตัวจริง ไม่ใช่หมูยอร้อนๆ นอนนิ่งอยู่ในหม้อนึ่ง
ความสำเร็จของคุณ ย่อมมีคนเห็นเสมอ
ความสำเร็จของคุณ มีคนชื่นชมเสมอ
ความสำเร็จของคุณ งดงามเสมอ
เมื่อไหร่ที่คุณสำเร็จ คนข้างหลังคุณ
ยินดี(ด้วยหัวใจ) เสมอ…
ครับวันนี้ผมอยู่กับ คุณป็อบ พงศธร พูลเพิ่ม ไม่ธรรมดาเลยนะครับ กับคำเปรียบเทียบเรื่องใกล้ตัวที่แกหยิบยกมาได้อย่างลงตัว ในเรื่องราวพ่อลูกที่ห่วงใย อาจทำให้หลายคนนึกถึงพ่อในมุมมองต่างๆ นะครับ
คุณป็อบ มีอาชีพเป็น Content Creator , Infopreneur เจ้าของเพจ : IDEA POPUP เจ้าของคอร์สสอนออนไลน์ : i-CONTENT สร้างธุรกิจ จากสิ่งที่รัก ผลงานเขียนบทความ : LeaderWings.co